Afrikaans, asseblief! Vir tuisskool ook

ʼn Tuisskoolma vra of dit sin maak om jou kind in Afrikaans te tuisskool as sy eendag buitendien in Engels universiteit toe moet gaan. Dis al oor en oor bewys moedertaalonderwys is altyd beter. Afrikaanse tuisskoolouers moet soveel as moontlik van hulle tuisonderrig in Afrikaans doen.

As moedertaalspreker is jou Afrikaanse woordeskat en begrip soveel groter as in jou tweede taal en dieselfde geld vir jou kind.

Wat is my beste raad vir ʼn tuisskoolouer met kinders in die laerskool? Moenie met ʼn formele leerplan begin voor die kind nie omtrent veertien jaar oud is nie. Hy sal jou self laat agterkom dat hy nou sy kennis wil begin sistematiseer en dis wanneer jy met vakonderrig begin.

Moet jou kinders dan soos werfhoendertjies by die huis rondhol? Nee. Gee vir hulle take en verantwoordelikhede. Laat hulle eksperimente doen en dinge ondersoek, speel speletjies, doen informele Wiskunde in die kombuis en sorg dat hulle baie tyd buite deurbring.

Laat hulle lees of lees vir hulle voor. Stories is die nodigste, maar algemene wetenskapboeke is ook ʼn goeie idee. Daar kan maar baie prentjies in wees. Vir Aardrykskunde, lees Weg tydskrif. Die Afrikaans daarin is pragtig.

Vir ʼn Afrikaanse kind is daar egter nie ʼn beter inleiding tot wetenskaplike denke as Anna Rothman se drie boeke nie. Die boeke se titels is:

• Klaasneus-hulle
• Kraai-hulle
• Kriek-hulle

Mens kry dié boeke nog by tweedehandse boekwinkels te koop. Eintlik verdien dié drie wonderlike boeke al lankal ʼn herdruk. Dis in sulke helder Afrikaans geskryf en Rothman het ʼn besonder fyn waarnemingsvermoë.

So vertel-vertel verduidelik die skryfster byvoorbeeld vir kinders die konsep van instink. Ondeund steel sy bolletjies modder by ʼn perdeby, wat besig is om nes te bou. Die perdebytjie kan glad vir haarself dink nie, en as haar bolletjie modder verdwyn, kan mens sien hoe verward sy raak. Uiteindelik vlieg sy maar terug en gaan maak ʼn nuwe bolletjie modder bymekaar, want dis al manier waarvan sy van weet.

Wat jy op laerskoolouderdom wil bereik, is om jou kind se kennissisteem so wyd as moontlik te maak. As sy as tiener verbande tussen al hierdie feite wil begin trek, het sy oral haakplekke en invalshoeke tot haar beskikking vir haar meer abstrakte insig, wat tydens adolessensie begin vorm.

Opvoedkundige Charlotte Mason se raad om kinders te leer terugvertel, is goud werd. As jou kinders van skryf hou, laat hulle ‘n paragrafie skryf van wat hulle byvoorbeeld in ʼn Weg artikel gelees het. As hulle nie van skryf hou nie, doen die terugvertellery sommer informeel aan die etenstafel as hulle vir pa vertel van iets interessants wat julle deur die dag raakgeloop het.

Die vaardigheid wat terugvertel hulle leer, is om hulle gedagtes te orden, agter te kom wat is meer en wat minder belangrik en dat hulle hulle geheue oefen.

Derduisende Afrikaanssprekende mense het in Afrikaans skoolgegaan en selfs hul beroepsopleiding 100% in Afrikaans voltooi. As volwassenes behaal hulle dan sonder enige moeite sukses in ʼn Engelssprekende wêreld. Die geheim is om eers die basis in die moedertaal goed vas te lê, dan skakel mens lag-lag na ʼn tweede taal oor.

Toespraak-maak, Yankstyl

Tuisskoolmoeders is formidabel, maak nie saak op watter kontinent jy jou bevind nie. Dit het ek weer gesien toe my toe agtienjarige vroeër hierdie jaar aan ’n redenaars- en debatstoernooi hier in Amerika deelgeneem het. Gewone ma’s het as onbetaalde vrywilligers ’n kompetisie gereël met so ’n ongelooflik-ingewikkelde rotasiesisteem, NASA sou trots gewees het.

Gecollar en getie in hulle kisklere, want dis wat die reëls sê, het sowat honderd tuisskooltieners vir drie dae tien-minuut-toesprake voor beoordelaars afgesteek. Ek vermoed meeste van die deelnemers het vir ’n hele paar weke, maande selfs, voor die toernooi toespraakmaak geëet, gedrink en geleef. Mens verstaan sulke toewyding, want die kinders leer baie: inligting bymekaar maak, sif, sinvol aanmekaar slaan en voordra. Dan praat jy nie eens van die sosiale slyping nie, want hulle leer om oorwinning, mislukking en kritiek met grasie te hanteer.

As Suid-Afrikaanse tuisskoler het die Yanks se beheptheid met reëls my soms geïrriteer. Tieners met das en baadjie? Vir drie dae lank? Suid-Afrika is in sekere opsigte beslis informeler. Wat my beïndruk het, is Amerikaanse tuisskolers se sin vir regverdigheid en ook dat hulle besef almal moet mekaar help om iewers te kom. In elkeen van die drie uitdunrondtes was drie beoordelaars, wat aan elke deelnemer terugvoering van ’n hele nege beoordelaars besorg het. Geen ma is toegelaat om dieselfde deelnemer meer as een keer, haar eie bloedjie of selfs ’n kind wat sy goed ken te beoordeel nie.

En hoe het die tweedetaalspreker uit Afrika gevaar? Nee kyk, ons het gou besef hier is hy ’n piepklein vissie in ’n groot see vol talentvolle visse. Boonop het hy ’n aksent wat niemand sal laat dink hy kom van die boonste verdieping van Downton Abbey nie. In elke groep van tien waarin hy gekompeteer het, is hy ’n paar keer laer as sesde geplaas, maar ook ’n paar keer vierde. Hy was bitter trots dat twee van sy nege beoordelaars hom tweede geplaas het.

Interessant genoeg, het omtrent elke beoordelaar hom gelukgewens met sy sin vir humor. Wat heel sportief van hulle was, aangesien hy die draak met Amerikaners gesteek het omdat hulle nou nog nie die metrieke stelsel gebruik nie en sy toespraak só begin het: “Americans drive on the right side of the road, but I am sorry to say, not the correct side.”

Laat sak jou facebook fasade

Dis menslik om voor te gee dit gaan beter met jou as wat dit regtig gaan. En hier is tuisskoolma’s geen uitsondering nie. Dus kan dit baie keer vir jou lyk of al die ander ma’s en hulle kinders so goed vaar, en dat jy die enigste een is wat vasbrand. Jy begin wonder of dit dalk net jou kinders wat nog nie kan lees nie, sukkel met somme en wie gesindheid teenoor leer party dae veel te wense laat. Moenie die fout maak om jou binnekamer-lewe op te weeg teen iemand anders se sitkamer-lewe nie.

Mens wil graag jou bloedjies beskerm en so goed as moontlik laat lyk in ander se oë. Maar soms is dit nodig om jou fotoperfekte facebook fasade weg te skuif en mense te laat agterkom jy of jou kinders trek swaar.

’n Paar keer al het tuisskoolvriendinne my in hulle vertroue geneem en gebieg dat hulle twyfel oor hulle sukses. Hulle het vertel van akademiese probleme, karakterkwessies of emosionele tameletjies waarmee hulle kinders stoei. Elke keer wat dit gebeur het, het ek sug van verligting geslaak, en op my beurt my eie twyfel oor tuisskool gedeel. Na sulke gesprekke kon ek, en hopelik my vriendin, met meer moed na huis en haard teruggekeer.

Ek dink nie dis ’n goeie idee om jou  geheime met elke Jan Rap en sy maat te deel nie, maar ’n verstandige vertroueling of twee, wat jou posisie begryp, is ’n goeie idee. Sluit aan by tuisskoolgroepe, maak vriende, deel mekaar se lief en leed. Jy gaan jou tuisskoolvriendinne baie nodig hê, nie net vir inligting oor die beste handboeke nie, maar ook vir aanmoediging en om die perspektief te behou dat jy jou tuisskoolstrategie weer en weer sal moet aanpas.

’n Vliegtuig is glo meer as 90% van die tyd van koers af.

’n Vliegtuig, so hoor ek, is meer as 90% van die tyd van koers af. Dwarswinde waai, lugstrome suig en vlieëniers verloor hul konsentrasie. Tog gebeur dit selde dat ’n vliegtuig nie sy bestemming bereik nie. Dis omdat koersaanpassings voortdurend gemaak word. Dink aan jou tuisskoolpad as ’n vliegtuig wat nog in die lug is. Plek-plek gaan jy die spoor byster raak, maar met regstellings sal jy weer jou pad vind.

Gesprekke met ander ma’s wat met dieselfde dinge as jy sukkel, help jou insien watter regstellings om te maak. Partykeer is dit groot veranderings, soos om ’n hele kurrikulum te laat vaar; ander kere is dit kleiner verstellings, soos om Wiskunde vroeg in die oggend te doen. Soms is dit net dat jy besluit almal vat nou ’n hele week af, want julle is uitgebrand.

Die wonder van tuisskool is dat jy jou gesin se onderwys presies vir jóú gesin se omstandighede en vereistes kan verstel. Die gawe van tuisskool is dat jy vriendinne kan hê wat jou kan help beter keuses maak. Die seën van tuisskool is dat jy jou mislukkings en sukses eerliker kan deel. Komaan, laat sak jou Mevrou-Perfek-Masker —  die ware jy is interessanter en meer inspirerend.

Hoe op aarde kies jy ‘n leerplan?

Toby Spribille, wat getuisskool is, snork minagtend dat hy op negentien brandarm uit Amerika Duitsland toe moes gaan om ordentlike onderwys te kon kry. En tog het hy, eens minderbevoorregte seun uit ’n woonwapark in Montana, pas bioloë se idee dat korsmos die simbiose van ’n fungus en ’n alg is op sy kop gekeer. Toby het ontdek dat mos eintlik twéé fungusse en ’n alg is. Sy deurbraak hou dalk die moontlikheid in van nuttige toepassings in geneeskunde. Hy erken dat hy as kind ure in woude rondgedwaal het om mos te bestudeer en dat hy baie gewonder het presies wat dit is.

Op die oomblik verdubbel die mensdom se kennis elke dertien maande, maar toekomskundiges reken dat kennis uiteindelik elke twaalf uur kan verdubbel. Met so ’n geweldige kennisontploffing is dit onmoontlik dat jou kind alles wat in die wêreld te wete is, kan leer. Hoe op aarde kies jy as tuisskoolouer ’n leerplan? Vir my was twee vakke altyd ononderhandelbaar: Afrikaans (of kennis van die moedertaal) en Wiskunde.

’n Goeie taalvermoë gee vir jou kinders woordeskat waarmee hulle vakfeite kan bemeester. Dit bied aan hulle ook die vaardigheid om dinge te kan verstaan en laastens is dit die instrument waarmee hulle hul idees kan uitdruk. Taal maak kommunikasie moontlik. Taal maak dink moontlik.

Ek was nooit lief om my kinders kleintyd op te saal met taalreëls nie. Hulle het nooit werkkaarte ingevul waar hulle werkwoorde moes onderstreep of sinne van bedrywend na lydend moes oorskryf nie. Altwee my kinders het laat self leer lees en daarom het ek ure en ure vir hulle voorgelees uit die beste boeke van die beste skrywers wat Afrikaans bied. ’n Volgende keer skryf ek dalk oor ons gunstelingboeke.

Wiskunde is, soos my Wysbegeerte dosent op universiteit altyd gesê het, suiwer WETEN-skap. Sonder yskoue logika, wil Wiskunde nie. Ek het gevind die dissipline van sistematies dink, afleidings maak en stellings bewys die ander noodsaaklike pyl in die koker van die suksesvolles in die 21ste eeu gaan wees.

Die res is jou, of verkieslik jou kind, se keuse. Deesdae meet ons bestaande kennis in peta-grepe. Een peta-greep is gelyk aan een miljoen giga-grepe of twintig miljoen vierlaai -kabinette vol teksdokumente.

Niemand kan meer alles weet wat daar in die wonderlike wêreld te wete is nie. Laat jou kind kies om te leer oor die dinge waarin hy intens belangstel. Laat hom vir weke lees oor die vliegtuie van die twintigste eeu as hy wil. Of laat haar video na video oor Afrika se diere kyk. Mense is van nature nuuskierig. Ons het die opdrag gekry om te heers oor die aarde en ons kan onsself nie help nie, ons wil sistematiseer, ontdek, beskryf, eksperimenteer. Laat jou kinders hulle belangstellings met oorgawe volg.

Toby Spirille sal miskien eendag besef hoe sy ronddwaal in die woude van Montana hom gehelp het. Dit en die feit dat hy Duits vlot kon praat. Soos in baie ander uitvinders se lewens, was dit gelukkige toeval, die sameloop van omstandighede, of as jy weet om daarvoor te soek, die Voorsienigheid van God wat sy ontdekking moontlik gemaak het.

Leer jou kinders taal en Wiskunde. Vind verder uit watter kennisvelde hulle opgewonde maak en plaas daardie vakke binne hulle bereik. Dis al wat jy hoef te doen.

 

Lees meer:

Oor Toby Spirille

Oor die kennisontploffing

Oor peta-grepe

 

Pasop, hier kom die robotte

Met robotte wat deesdae nie net hamburgers kan maak nie maar ook prokureur kan speel, gaan die wêreld waarin ons kinders eendag werk baie anders lyk as die een van vandag. Hoe kan tuisskoolouers hulle kinders ’n voorsprong gee? Leer hulle om nuwe verbande tussen dinge raak te sien, iets wat geen rekenaar of robot kan doen nie. Met ander woorde leer hulle om te dink.

Ons gesin gebruik die jongste tyd graag hierdie tien-minuut-oefening. Ons kies ’n onderwerp lukraak (daar is baie webwerwe wat vir mens onderwerpe uitspoeg, tik net in: topic generator) en dan kry die kind drie minute om ’n toesprakie voor te berei en vyf minute om dit te lewer. Ons sit so twee minute by net om die stophorlosie, pen en papier reg te kry. Ter illustrasie dié onderwerp: rooi vs blou.

’n Tien-minuut-belegging met wonderlike resultate

Die kind moenie gorrel oor die onderwerp nie (vandag gaan ek al die blou en rooi goed waaraan ek kan dink, opnoem), maar moet standpunt inneem en ’n kant kies (blou is ’n baie beter kleur as rooi). Dan moet hy met drie punte vorendag kom om sy posisie te verdedig.

Die punte kan uit sy eie lewe kom (blou is beter as rooi omdat ek agterkom ek slaap beter onder my blou duvet as my rooie), uit iets wat hy gelees het (navorsing wys mense is eerder bereid om iemand wat blou klere dra aan te stel as iemand wat rooi klere dra) of selfs iets verspot en verregaande wat hy uitgedink het (blou is beter, want water wat uit die kraan met blou knoppie kom, brand my nooit). Hy moet ook ’n bietjie uitbrei oor elkeen van die drie punte.

In sy slotopmerkings noem hy weer sy standpunt deur dit verkieslik op ’n ander manier te stel (blou is die kleur van die hemel en is daarom meer verhewe as rooi, die kleur van kersies wat mens op koeke sit) en som sy drie bewyse ook weer op.

Met ’n daaglikse tienminuut-belegging kry jy wonderlike resultate. Ons ouers kan gerus ook die oefening probeer en jou naam voor jou kinders lekker alie maak. Glo my, om so ’n toesprakie met samehang te lewer, is moeiliker as wat dit klink. Ons het al gelê soos ons lag vir Ma se lomp pogings. As jy regtig goeie resultate wil hê, laat die kind volgende keer die ander kant kies, dus laat rooi dié keer wen.

Een maal per week kan jy hulle bietjie meer tyd gee en laat navorsing doen voor hulle die toespraak maak. En af en toe kan jy hulle ‘n langer opstel laat skryf, steeds op die basiese model. Kinders verskil baie van mekaar, maar ek dink dié aktiwiteit werk waarskynlik die beste as hulle minstens al so veertien is en bietjie abstrak kan dink.

Toe hy gevra is watter vaardighede studente en toekomstige leiers van 21ste eeu moet hê, het die Kanadese sielkundige, Jordan B Peterson onder meer gesê dat as jy in staat is om jou argument te organiseer op die vlak van ’n woord, ’n sin, ’n paragraaf en ’n opstel, jy jou gedagtes en gevolglik jou brein kan organiseer.

En dis met georganiseerde gedagtes en breine wat tuisgeskoolde kind robotte en rekenaars gaan klop. Elke liewe keer.

Vind hier meer uit oor:

• robotte wat hamburgers kan maak
• robotte wat regshulp gee
• Jordan B Peterson

As ek van voor af in die tuisskoolstoel moes sit …

As ek van voor af moes tuisskool, sou ek hierdie drie dinge anders gedoen het.

 

Ek sou my minder bekommer het

Eind goed, alles goed — baie waar van tuisskool. Toe Johannes al amper veertien was en nog steeds nie kon lees nie, het ek my tog so daaroor bekommer. Toe Annamaria so skaam was dat sy met niemand wou praat het, het ek nagte daaroor wakker gelê. Toe altwee van hulle — ’n skryfster se kinders, nogal — hopeloos spel, het ek my oortuig ek was die vrotste tuisskoolma ooit.

Al die bekommer, wakkerlê en skaamkry was pure verniet. Met tuisskool moet mens die proses vertrou. Die eindresultaat is al wat saakmaak, en raai wat, is die kind nie tevrede met die eindresultaat nie, kan hy nog leer of verder aan sy vaardigheid slyp.

Vandag lees Johannes blitsvinnig én met begrip. Annamaria neem in Engels deel aan die gesprekke in haar aanlynklasse. Omdat hulle nie op Whatsapp of Facebook soos idiote voor hulle vriende wil lyk nie, het hulle wel altwee gou genoeg gesorg dat hulle beter leer spel.

 

 Ek sou vir hulle meer gedigte gelees het

Behalwe dat gedigte kinders leer om die mooie in die lewe te waardeer en ritme en soepelheid in taal te ontdek, leer poësie kinders ook abstrak dink. Gedigte leer hulle ook om ongewone verbande tussen dinge raak te sien. Soos iemand eenkeer gesê het, metafore is die lewensbloed van kuns, miskien is metafore kuns self.

Ons het te min gedigte gelees. Hopeloos te min. Vandag is ek spyt. Lees vir jou kinders tonne en tonne gedigte. Klik hier en ontdek ’n heerlike aanlynbron van Afrikaanse gedigte.

Ek sou hulle meer laat terugvertel het

Sover ek weet het die opvoedkundige Charlotte Mason die konsep van terugvertel gevestig. Al wat dit beteken, is dat die kind vir iemand vertel wat hy geleer of interessant gevind het.

Om kinders nie selfbewus te maak nie of te laat voel jy is besig om hulle toets nie, hou die terugvertellery informeel, lig, speels. Aan die etenstafel kan jy terloops vra dat hy vir Pa vertel wat hy vandag oor die element aluminium geleer het. Of wat sy alles uitgevind het oor die geel en swart insek wat sy in die tuin opgetel het.

Terugvertel is so ’n kragtige tuisskoolinstrument. Dadelik kom die volgende drie voordele by my op: Dit oefen kinders se geheue, leer hulle sistematiseer en leer hulle onderskei tussen die belangrike en die minder belangrike. Ek raai alle nuwe tuisskoolma’s aan om dié gereedskapstuk gereeld en getrou te gebruik.

 

My kinders was nooit op skool nie

Een van die groot vreugdes in die lewe is om na jou volwasse kinders te kyk en te dink: hulle is goed grootgemaak. Ek dink mens kan dit van my twee sê. Nie aldag nie. Maar darem meestal. Wat ’n wonderwerk is, aangesien hulle nie ’n enkele dag op ’n skoolbank deurgebring het nie.

Dit vra durf om teen die grein van jou kultuur in jou kinders nie skool toe te stuur nie. Dit eis moed en geloof om te bly tuisskool as twyfelsaaiers en asemintrekkers op jou afstorm. Het jy self al ’n entjie op die tuisskoolpad geloop, het jy beslis al dié opmerkings teëgekom:

“Maar wat van hulle sosialisering?”

“Hoe weet jy jou standaard is hoog genoeg?”

“Wat bedoel jy hulle skryf nie eksamens nie?”

Al het ek dit nooit neergeskryf het, het ek altyd geweet wat ek met my kinders se tuisonderrig wou bereik. Dit was tegelyk heel haalbaar en onmoontlik idealisties. Ek wou hê hulle moes kon lees, skryf en reken. Hulle moes leer om krities te dink om inligting se waarde en betroubaarheid te beoordeel. Bowenal moes hulle as gelowiges ’n roepingbewustheid ontwikkel en tyd vat om hulle unieke talente en aanlegte te ontwikkel.

Nou, na amper twintig jaar van tuisskool ma-wees, sien ek die genade daarvan dat ’n kind sonder selfbewustheid foute kan maak en weer probeer sonder ’n toekykende portuurgroep. Leer is nes die lewe ’n morsige spulletjie. Met ’n bietjie hier en ’n knippie daar bou elke mens geleidelik ’n kennissisteem op. Dis net met sukkel en val en opstaan en weer probeer dat jy vaardigheid verwerf.

Wat sosiale kontak betref, was ons gesin van mening dat minder, maar dieper vriendskappe beter is. Ek was gelukkig om in ’n gebied te bly waar ander tuisskoolma’s baie sosiale geleenthede gereël het en ek het entoesiasties ingeskakel en help organiseer aan uitstappies en kuiers. Buitemuurse aktiwiteite soos sportklubs, perdry, kunsklasse en natuurlik die kerk het ook gesorg vir vriendskappe. Ek raai alle nuwe tuisskoolma’s aan om dadelik ’n ondersteuningsnetwerk met ander tuisskolers te begin vorm.

My twee kinders verskil baie van mekaar en hulle is toegelaat om in verskillende rigtings te ontwikkel. Johannes is vreeslik georganiseerd en vandat hy klein is, werk hy al op ’n rooster. Hy hou van filosofie, geskiedenis, ekonomie en idees. Hy noem homself ’n groot-prentjie-mens wat graag na patrone kyk en verbande tussen dinge raaksien. Hy het eers op veertien leer lees, maar hy het onlangs hier in Amerika in Engels op sy eie vir ’n universiteitseksamen voorberei en goed deurgekom. Sy SAT punt in Critical Reading was goed genoeg dat hy ’n top Amerikaanse universiteit sou kon inskryf. (Ons is nog nie seker of die kool die sous werd is nie, universiteite in Amerika is verskriklik duur. ’n Volgende keer meer oor ons kollegepad hier in die vreemde.)

Annamaria is die kunstige een, wat daarvan droom om eendag animasieflieks te maak. Sy neem aanlynkursusse in animasietegniek, het vroeër vanjaar voor meer as 300 mense aan ’n musiekkonsert deelgeneem en bestuur noukeurig haar kunsprofiel op internet waar sy van haar werke publiseer. Sy leer haarself gereeld nuwe sagteware, wat sy nodig kry vir haar animasiewerk. Dis haar boompie en gieter wat ek vir bo-aan hierdie blogplasing gebruik.

Sal ek weer tuisonderwys kies? ‘n Duisend keer JA!

Afrikaans gee jou kinders bene (en sye) om op te staan

As jy jou kinders in Afrikaans leer, hoe gaan hulle eendag werk kry in ’n land en wêreld wat oorwegend Engels is? ’n Vraag wat baie ouers, ook tuisskoolouers, hulself gereeld afvra.

My ondervinding is dat kinders hier teen vyftien lag-lag kan oorskakel na ’n tweede taal, mits hulle moedertaalvaardigheid lekker sterk ontwikkel is. Ek het ook gevind die moedertaal bied boonop ’n nuttige bykomende poort tot die leermateriaal.

Neem nou maar die vrek moeilike Engelse woorde vir driehoeke: “equilateral” en “isosceles”. Vir my twee kinders het ek hulle kennis van Afrikaans gebruik om hiermee te help. In Afrikaans staan dié twee driehoeke onderskeidelik as ’n gelyksydige en ’n gelykbenige driehoek bekend.

Alle driehoeke het drie sye en as al drie sye ewe lank is, is al drie sy hoeke presies 60 grade, en is hy dus ’n gelyksydige driehoek. Om die Engels te onthou, moet jy jouself net herinner “equi” beteken “gelyk” (soos in die Afrikaanse woord ekwivalent) en “lateral” beteken “sy” (soos in die Afrikaanse uitdrukking: jy moet lateraal of sywaarts dink).

Vir die gelyksydige driehoek gebruik ons dié donkiebruggie: ’n mens het net twee bene, dus het ’n gelykbenige driehoek net twéé ewe lang bene (en dus twee ewe groot hoeke). Die woord “isosceles” kom van Grieks af en was vir ons ’n bietjie moeiliker om te onthou. Ons het dus net altyd gesê: ’n gelyksydige driehoek is equilateral en gelykbenige driehoek is … die ander een. (As jy tuisskool, is jy baie prakties oor die soort goed.)

Dit was nogal lekker om uit te vind dat, alhoewl ek in matriek laas ernstig Wiskunde gedoen het, my aanvoeling oor die voordeel van Wiskunde-in-Afrikaans deur navorsing gesteun word. In 2014 berig Netwerk24 dat Afrikaans beter is vir Wiskunde. “Die voorlopige gevolgtrekking is dat die Afrikaanse taalstruktuur moontlik beter vaar in sekere probleemformulerings. Die sinskonstruksies in Afrikaans, so sê van die onderwysers in die studie, is duideliker as in die Engelse weergawe,” seg die berig.

En die makliker verstaanbare Wiskunde woorde van Afrikaans ook, voeg hierdie tuisskoolma by.

 

Klik hier om meer te lees oor die navorsing van Wiskunde in Afrikaans.

Die skets bo is deur Annamaria Haasbroek.